ภาพพิมพ์มักถูกมองว่ามีคุณค่าด้อยกว่าผลงานศิลปะประเภทอื่นๆ เนื่องจากเป็นเพียงสำเนาหรือการลอกเลียนแบบ อีกทั้งยังถูกจำกัดความเป็นเพียงเทคนิคหนึ่งในการสร้างภาพเท่านั้น แต่เมื่อได้ลงลึกไปกับงานของศิลปินภาพพิมพ์หลายท่าน ก็พบว่าภาพพิมพ์มีคุณลักษณะพิเศษที่สะท้อนแนวคิดร่วมสมัยได้อย่างน่าสนใจ บทความนี้จะมาไขความลับของภาพพิมพ์ในมุมมองใหม่ ผ่านการวิเคราะห์ชื่อนิทรรศการ "Pre-s-sence" และผลงานของศิลปิน

แรงกดที่ก่อเกิดภาพและความหมาย ไม่ว่าจะเป็นภาพพิมพ์แบบใด สิ่งที่เหมือนกันคือการอาศัยแรงกดในการสร้างภาพ กระบวนการสัมผัสและปล่อยนี้เชื่อมโยงกับแนวคิดเรื่องความใกล้ชิด การสูญเสีย และความทรงจำ แรงกดจึงไม่ได้เป็นเพียงขั้นตอนทางเทคนิค แต่ยังสะท้อนความหมายเชิงปรัชญาที่ลึกซึ้งอีกด้วย

สภาวะแปลกแยกระหว่างศิลปินกับผลงาน การเขียนชื่อนิทรรศการโดยแยกตัวอักษรออกจากกัน สะท้อนถึงความห่างเหินที่เกิดขึ้นในกระบวนการภาพพิมพ์ ซึ่งแตกต่างจากศิลปะแขนงอื่นที่ศิลปินสามารถถ่ายทอดความคิดลงบนผลงานได้โดยตรง ในการสร้างภาพพิมพ์ ศิลปินต้องแปลงความคิดผ่านขั้นตอนและแม่พิมพ์ต่างๆ ก่อนจะได้ผลลัพธ์สุดท้าย ความสัมพันธ์ที่ห่างเหินนี้จึงนำไปสู่การสำรวจประเด็นอย่างความแปลกแยก การสูญเสีย และการขาดหายไป

การอยู่กับปัจจุบันขณะ อีกสิ่งสำคัญที่พบในงานศิลปินภาพพิมพ์ คือการให้ความสำคัญกับการอยู่กับปัจจุบันขณะ ไม่ว่าจะเป็นการจดจ่ออยู่กับสถานที่หรือการทำสมาธิ นี่เป็นอีกแง่มุมที่น่าสนใจซึ่งสัมพันธ์กับธรรมชาติของกระบวนการภาพพิมพ์ที่ต้องอาศัยสติและความใส่ใจในทุกขั้นตอน

ศิลปินในนิทรรศการ "Pres-s-ence"
1. ญาณวิทย์ กุญแจทอง
2. Jason Lim
3. อำนาจ คงวารี
4. สุรศักดิ์ สอนเสนา
5. ประวีณ เปียงชมภู
6. จักรี คงแก้ว
7. ณัฐพล ชัยวรวัฒน์
8. เทพพงษ์ หงษ์ศรีเมือง
9. รุ่งเรือง สิทธิฤกษ์
10. สหัสวรรษ เลิศศิริ