นิทรรศการ Across the Universe ได้แรงบันดาลใจจากการเดินทางของจิตรกรรมผ่านกาลเวลา และความเชื่อ จากผนังถ้ำของมนุษย์โบราณ จิตรกรรมฝาผนังในวัดวาอาราม สู่ภาพนามธรรมร่วมสมัยที่นำเสนอในพื้นที่นิทรรศการ ด้วยความเชื่อที่ว่า "จิตรกรรม" ไม่ใช่เป็นเพียงวัตถุแห่งการมอง แต่เป็นพื้นที่ของความเชื่อ ประสบการณ์ และการดำรงอยู่ร่วมกับมนุษย์ เช่นเดียวกับภาพวาดในถ้ำ หรือจิตรกรรมฝาผนังในวัด ผลงานเหล่านี้สื่อสารโดยไม่ต้องใช้ภาษา แต่เปิดพื้นที่แห่งประสบการณ์ให้ผู้ชมได้เผชิญกับภาพวาดสีน้ำมันขนาดใหญ่ และเล็ก ที่ไม่เล่าเรื่องราว ไม่ชี้นำ หรือเปล่งเสียง เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับจักรวาล จิตรกรรมแต่ละชิ้นถูกสร้างขึ้นด้วยความต่อเนื่อง แต่แตกต่างกัน ไม่มีความชัดเจน ไม่มีเส้นนำทาง เหมือนกับความศรัทธาของมนุษย์ เหมือนกับปรากฏการณ์น้ำขึ้นน้ำลง เหมือนกับภาษาที่เราไม่เคยได้ยิน เหมือนกับสิ่งมีชีวิตจำนวนมากที่เราไม่รู้จัก เหมือนกับเสียงดนตรีในพื้นที่ห่างไกล เหมือนกับแสงพระอาทิตย์ในทุกเช้า เหมือนกับพายุทะเลทราย เหมือนกับนรกหรือสวรรค์ เหมือนกับคำสอนของศาสดา เราไม่อาจแน่ใจในความกระจ่างชัดของจักรวาล นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เรายังดำรงอยู่ในจักรวาลนี้