ในนิทรรศการนี้ ชนนภัสชวนผู้ชมดำดิ่งสู่การสำรวจระบบอำนาจทางเพศที่แทรกซึมอยู่ในโครงสร้างของสังคม และถูกผลิตซ้ำอย่างแนบเนียนจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน วัฏจักรนี้ดำเนินไปอย่างเงียบงัน ไม่ต่างจากเสียงสะท้อนที่หมุนเวียนอยู่ในห้องปิด แม้โลกจะหมุนไปข้างหน้าเพียงใด แต่โครงสร้างที่มองไม่เห็นนี้กลับยังคงหยั่งรากลึกอยู่ในความเชื่อและวัฒนธรรมอย่างแนบแน่น

หรือแท้จริงแล้ว ภาพของอิสรภาพและความเท่าเทียมที่เราต่างไขว่คว้า อาจเป็นเพียงม่านมายาที่ถูกถักทอขึ้นอย่างวิจิตร เพื่อปกปิดการคงอยู่ของโครงสร้างเดิมที่ยังคงเดินเกมของมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เช่นเดียวกับสัญลักษณ์ “∞” ที่ไม่รู้จุดเริ่มต้นหรือจุดจบ