Still Cute, Still Here “ยังน่ารัก ยังอยู่ตรงนี้”

นิทรรศการแสดงเดี่ยวโดย ธารธารา สุดาดวง

🗓29 มิถุนายน 2568 - 3 สิงหาคม 2568

📍Joyman Gallery, กรุงเทพฯ

โดยเรียนเชิญทุกท่านเข้าร่วมงานเปิดนิทรรศการวันที่ 29 มิถุนายน เวลา 17.00 น.

พวกเธอไม่ได้เติบโตในโลกที่สะอาดสดใสและเต็มไปด้วยความหวัง แต่ก็ไม่ได้เติบโตในความมืดมิดทั้งหมดเสียทีเดียว พวกเธอเติบโตขึ้นท่ามกลางเศษซากอดีตโลกที่ถูกหล่อหลอม ปล่อยปละและพังทลายโดยผู้ที่มาก่อน ดินปนเปื้อนสารเคมี อากาศแน่นไปด้วยฝุ่นพิษ น้ำตาลกลายเป็นของหรูหรา และของเล่นกลายเป็นเศษอารยธรรมที่รื้อไม่หมด

พวกเธอไม่ได้ “รอดจากหายนะ” อย่างวีรบุรุษในภาพยนตร์ ไม่มีแสงตัด ไม่มีฉากจบปลอดภัย แต่พวกเธอยัง “มีชีวิตอยู่” แบบไม่ต้องสมบูรณ์ พวกเธอหายใจได้ แม้อากาศจะไม่สะอาด สร้างพื้นที่ของตัวเอง แม้ไม่มีใครออกแบบไว้ให้ ประดิษฐ์เสื้อผ้าจากสิ่งที่เหลือ สร้างตัวตนจากสิ่งที่ไม่เคยได้รับอนุญาต สวมหน้ากากแมว หน้ากากแก๊ส รองเท้าบูทยางสีพาสเทล บางคนมีดอกไม้ขึ้นจากแผล บางคนโอบกอดสัตว์ประหลาดเหมือนตุ๊กตา บางคนถือของเล่นเหมือนอาวุธ แต่ไม่มีใครพยายามเป็นผู้ร้ายหรือฮีโร่

เหล่าเด็กๆ ในงานชุดนี้ไม่ใช่เหยื่อ และไม่ใช่ผู้พิชิต พวกเขาเป็นผลผลิตของโลกที่เคยเกิดขึ้น — และยังคงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่พวกเขาไม่ได้แบกรับอดีตด้วยความขุ่นเคือง พวกเขาเรียนรู้จะ “อยู่กับมัน” อย่างที่เป็น บางครั้งก็พยายามซ่อมแซม บางครั้งก็แค่ยิ้มเฉย ๆ แล้วเดินต่อไป

พวกเขาไม่ถามว่า “โลกควรจะเป็นแบบไหน?” แต่ถามว่า “ถ้าโลกมันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว — เราจะอยู่กับมันยังไงดี?”

และคำตอบที่ได้ ไม่ใช่บทสรุปใหญ่โต แต่คือชีวิตเล็ก ๆ ที่เพียงได้จัดของในห้องให้ดูเข้าที่ คือเสื้อผ้าแปลกตาที่ใส่แล้วรู้สึกเป็นตัวเอง คือดอกไม้เล็ก ๆ ที่งอกจากรอยร้าว คือรอยยิ้มที่ไม่ได้เบิกบาน แต่จริงใจ

แม้โลกจะเละเทะ แม้มันจะเปื้อน แม้มันจะไม่ปลอดภัย แต่พวกเขาก็ยังหาอะไรบางอย่างที่นุ่มนวลได้จากเศษซาก บางอย่างที่อบอุ่นพอจะเก็บไว้ในกระเป๋า บางอย่างที่ทำให้ “วันนี้” อยู่ได้ และนั่นคือสิ่งที่เรากำลังดูอยู่ ไม่ใช่ “อนาคต” ของโลกแต่คือ “การใช้ชีวิตในโลกที่เปลี่ยนไปแล้ว” ด้วยวิธีของพวกเขาเองที่ยังอยู่ ที่ยังยิ้มที่ยังน่ารัก

โลกล่มสลายลง...ภายใต้ความเงียบงันและอึกทึกครึกโครม แต่เธอยังทาแก้มชมพูเหมือนยังน่ารักไม่พอ สองมือของเด็กสาวเปื้อนคราบเขม่าดอกไม้เบ่งบานใต้ฝุ่น...ไม่มีใครเอ่ยว่าเธอไม่งดงามพอ

ถ้อยคำศิลปิน ธารธารา สุดาดวง