ผู้คนในโลกปัจจุบันดำรงอยู่ท่ามกลางกระแสนิยม ทุนนิยม และโลกดิจิตัล ซึ่งทำให้หลักยึดเหนี่ยวที่คุ้นเคยต่างๆค่อย ๆ เลือนหาย สิ่งปลูกสร้างหรืออะไรเก่าๆที่เคยมั่นคงถูกประกอบสร้างขึ้นใหม่ ราวกับว่าโลกของเรานั้นกำลังอยู่กลางท่ามกลาง “การอพยพล่องหน” เหมือนแผ่นดินเบื้องล่างไม่ใช่สิ่งที่มั่นคงอีกต่อไป หากเป็นเพียงทรายดูดของกระแสความนิยม อัตลักษณ์ที่แตกสลาย และจุดสนใจอันฉาบฉวย เมื่อความหนักแน่นของการดำรงอยู่ค่อยๆจางหายไป สิ่งที่เข้ามาแทนคือ “ความรู้สึกถึงการมีอยู่” ซึ่งเป็นเหมือนสัญญาณของการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ซึ่งไร้เสียงระหว่างมนุษย์กับโลกแห่งความเป็นความจริง
นิทรรศการนี้เชิญชวนทุกท่านร่วมออกเดินทางสำรวจตัวตน ข้ามผ่านทั้งกาลเวลาและพื้นที่ โดยศิลปินทั้งห้าท่านใช้ “ภาพ” เป็นพาหนะของการอพยพทางจิตวิญญาณ พยายามค้นหารูปแบบการดำรงอยู่ที่แข็งแกร่งท่ามกลางภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดเป็นแรงบันดาลใจของ “ผู้เดินทางซึ่งไม่หยุดนิ่ง” ผู้เดินทางไม่มีจุดหมายตายตัว การเคลื่อนไหวหยู่ตลอดเวลาแต่ในขณะเดียวกันนั้นเองผู้เดินทางเหล่านี้อาจจะต้องเผชิญกับการต่อสู้กับความเปราะบางภายในจิตใจและการขัดเกลาความเป็นตัวตนที่แท้จริง นิทรรศการนี้ตั้งคำถามที่ว่า “เราจะอยู่ในในโลกนี้ได้อย่างไร?” มนุษย์นั้นจะค้นหาทิศทางและยืนหยัดการมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรท่ามกลางสภาพแวดล้อมภายในและภายนอกที่ไม่สัมพันธ์กัน?
information provided by event organizer
