“nostalgia for unity”
31 พฤษภาคม 2567 - 31 ตุลาคม 2567
นิทรรศการโดย กรกฤต อรุณานนท์ชัย
ที่ บางกอก คุนส์ฮาเลอ

เมื่อเราหวนคิดถึงความฝัน ความทรงจำ และภาพยนตร์ จะเห็นได้ว่าประสบการณ์เหล่านี้มีความคล้ายคลึงกันอย่างมาก ในส่วนที่เหลื่อมซ้อนกันนี้เองคือเหตุผลที่กรกฤต อรุณานนท์ชัย สนใจที่จะสร้างภาพเคลื่อนไหว ผลงานของเขาบันทึกประสบการณ์ชีวิตที่หลากหลายมาเชื่อมโยงกัน เพื่อให้ความสัมพันธ์เหล่านั้นสามารถไปไกลได้มากกว่าสิ่งที่เป็นอยู่ สำหรับกรกฤต เวลาคือแก่นและวัตถุดิบของผลงาน ศิลปินมองว่าเวลาถูกยื้อไว้ และเราสามารถรับรู้เวลานั้นได้ผ่านกาย ทั้งในฐานะปัจเจกบุคคลและสังคม

นิทรรศการ "nostalgia for unity" เผยให้เห็นจุดเปลี่ยนของแนวทางการสร้างสรรค์ผลงาน โดยกรกฤตได้ใช้พื้นที่เว้นว่างเพื่อใช้เป็นสื่อสำคัญของนิทรรศการ ผลงานชิ้นนี้เป็นทั้งงานจิตรกรรม ภาพยนตร์ เวทีแสดง และบทภาพยนตร์ที่กระตุ้นให้ผู้ชมสัมผัสถึงการไม่มีอยู่ ศิลปินมองว่าสิ่งไร้ตัวตนที่สิงอยู่ในผลงานชิ้นนี้คือ นกฟีนิกซ์ บทภาพยนตร์นี้ทำหน้าที่เป็นเส้นกั้นระหว่างสิ่งที่ได้รับการยินยอมกับสิ่งที่กล่าวถึงไม่ได้ ระหว่างหลายเส้นเวลาที่ต่างกัน ระหว่างผู้คนกับสิ่งที่เรามองไม่เห็น แต่เราอยากเชื่อว่าสิ่งนั้นมีอยู่จริง ถ้อยคำเหล่านี้เป็นพลังงานที่มอบชีวิตกลับคืนสู่เถ้าธุลี (ภาพนิ่งวิดีโอ: พสิษฐ์ ตันเดชานุรัตน์. เอื้อเฟื้อภาพโดยศิลปิน)